Xenophon & Odrysian Heavy Cavalry - part I Ksenofont i ciężka jazda odryska - część I

Heavy cavalry was one of elite military units in Thracian armies. It usually consisted of Thracian nobles and king’s friends and it was king’s bodyguard, led personally by him during the battle. The term heavy cavalry is not adequate to this unit as such, and it rather applies to cavalrymen’s  body armor. 

Two types of Thracian heavy cavalry could be distinguished, depending on the region:

- cavalry of Northern tribes, such as Getai,  that was connected to Scythian martial art;

- cavalry of Southern tribes, such as Odrysian, who mingled their martial art with the Hellenic one.

It is not known much about Thracian cavalry’s tactics. Arian and Asclepiodotus say that Thracians, just like Scythians, could charge in wedge formation, and Macedonians adopted this way of cavalry  fighting from them.

Ciężka kawaleria była jedną z elitarnych jednostek  w armiach trackich. Zazwyczaj złożona z trackich arystokratów i przyjaciół króla stanowiła jego przyboczną gwardię, którą dowodził osobiście podczas bitwy. Określenie ciężka kawaleria nie jest do końca adekwatne i odnosi się właściwie do uzbrojenia ochronnego jeźdźca.

W zależności od regionu zamieszkania, możemy wyróżnić dwa typy ciężkiej kawalerii trackiej:   

- kawalerię północnych plemion takich jak Getowie, nawiązującą do scytyjskiej sztuki wojennej;

- kawalerię południowych plemion trackich takich jak, Odrysowie, którzy mieszali swoją sztukę wojenną ze sztuką wojenną Hellenów.

O taktyce walki kawalerii trackiej wiadomo nie wiele. Arian i Asclepiodotus podają, że Trakowie, tak jak Scytowie potrafili szarżować w formacji klina oraz, że od nich ten sposób walki kawalerią przejęli Macedończycy.

Odryska kawaleria mimo dużych wpływów greckich zachowała swoją odrębność. Do walki używała nieco dłuższych oszczepów  mierzących ok. 1,5 – 1,8 m. Jeździec posiadał, co najmniej dwa oszczepy. Pierwszy służył mu do rzucania we wroga tuż przed walką, natomiast drugiego używali do walki wręcz. Ciężka kawaleria mogła również używać w walce wręcz włóczni typu greckiego nazywanych kamax. Drugą bronią do walki wręcz, którą posiadał ciężki jeździec był miecz.

Ciężka kawaleria Odrysów uzbrojona była w zbroje, hełmy i rzadziej w nagolenniki. Takie uzbrojenie dawało dużą ochronę w walce wręcz oraz chroniło jeźdźca przed ostrzałem. 

Charakterystycznym elementem ubioru peltastów oraz kawalerii były płaszcze zeira dłuższe niż greckie sięgające do kostek i noszone na tunice. Płaszcze były wykonane z ciężkiego materiału i często malowane w różne wielobarwne wzory i zygzaki. W okresie hellenistycznym takie geometryczne wzory w ubiorze traków zanikły, co widać na zachowanych malowidłach w trackich grobowcach odkrytych w rejonie Kazanluk. Inną charakterystyczną częścią ubioru trackich żołnierzy były długie buty embades wykonane ze skóry jelenia i zakończone wypuszczonymi na zewnątrz językami. Taki strój pozwalał przetrwać w trackich górach najmroźniejsze zimy, oraz stanowił dodatkową ochronę podczas walki.

Odrysian cavalry remained individual despite huge Greek influence. Soldiers were using longer javelins measuring about 1,5 – 1,8 m. A cavalryman had at least two javelins. One was for throwing in enemy just before fight, the other was used at close combat. Heavy cavalry could also use javelins of Greek type called kamax in hand-to-hand fighting. The other hand weapon of a heavy cavalryman was a sword.

Odrysian heavy cavalry was equipped with body armor, helmets and less common in greaves. Such armor gave great protection under fire as well as in hand-to-hand fighting.

Characteristic element of peltast’s clothing as well as cavalrymen’s were cloaks called zeira. They were longer than Greek ones, reaching down the ankles, worn on a tunic.

The cloaks were made of heavy fabric and very often covered with multicolour ornaments and zigzag lines. Such geometric patterns disappeared from Thracian clothing in Hellenistic period. It could be seen in Thracian tombs’ paintings discovered in Kazanluk region.

Another characteristic part of Thracian soldiers’ clothing were long boots embades made of fawn skin and with tongues sticking out. Such a uniform enabled surviving during the most severe winters, and gave extra protection in combat.

Sources: Chris Webber “Odrysian Cavalry Arms, Equipment, and Tactics “ from British Archaeology Reports International Series 1139, 2003.